Notizen ut'n Märzmaand

ik stah in't loof vun't vörig johr,
villicht ok vun noch öller;
de wiehnachtssteern hangt ok noch dor...
dat geiht sachs aktueller,
denn bavenkopps, dor lacht de sünn —
lacht, wiel ik ganz verlaren bün;
de tied seggt se mi woll noch an,
bloots dat ik dat nich glöven kann —
en drüttel johr verdriselt!
dat geiht to fix, mi küselt.