Notizen ut'n Heumaand


 

op een been kannst nich stahn,
man een been steiht op di.
dat weer maleis en poor,
man een been güng perdü.
dat poor, de beiden been,
de kunnen nich bestahn,
se leven sik ut'neen;
dor müss dat een been gahn.

se leven sik apart;
een been, dat güng dorvun;
dat anner bröök sien hart
un stört sik in de tunn.


hier vörn, dor geiht dat rin;
man kiekst du nehger hin —
steht blangenan de sinn:
en woortspeel kniept di 'n oog.
— is klook!

juni


Fotos: Thomas Seemann
Texte: Marlou Lessing
mehr dorvun: hier

Mit de Anschaffung vun en lütte Digitaalkamera heff ik anfungen, in'n Alldag un bi't Rümströmern in min holsteensche Heimaat eenfache Biller to knipsen vun Ansichten, de mi opfullen, un mit lütte Versen dorbi to seggen, wat mi anspreken dä. In elk Maand kemen poor tosamen. Op Plattpartu bringt wi ehr mit en halv Johr Tiedünnnerscheed rut. Dat is Afsicht: Wat nu is, hebbt wi vör Oogen; man Biller un Versen schallt erinnern an dat, wat us nu feern is, un an de Annershaftigkeit vun'e Natuur in'n Johrsverloop.
Marlou Lessing


trüch


na baven


na't Flack

na de Startsiet