Koppheister gahn mit de Tüdelband

Ik weet nich, wo Se dat geiht — för mi hett de Tüdelband jümmers wat mit Sommer to doon. Nich bloots vunwegen ehrn Evergreen "Sommerkinner", sünnern wieldat ik ehr jümmers in'n Sommer tomööt kamen do. Dütmaal weer dat op dat plattdüütsche Autorendrepen in Mölln, dat düt Johr teemlich laat leeg, un de Tüdelband — also Mire Buthmann un Malte Müller — hett dor bi strahlen Weder op de lütte Böhn an't Seeöver Songs ut ehr prieskrööntes Höörspeel-Musical "Ahab" un ut ehr niege CD "Koppheister" speelt. De niege CD heff ik mi dor denn ok glieks schaten — allens in sommerlich-pastellige Klören — man nee, süh, dor is doch wohraftig ok en Wiehnachtsleed op! Na, denn passt dat ja as Empfehlen för'n Wiehnachtsgeschenk.

Natüürlich geiht bi de Tüdelband nix koppheister, ok wenn dat Titelleed so heet un unwennte Klangfarven beden deit; elk Song lannt opletzt jümmers op den Punkt, inföhlsam un doch jümmers optimistisch, en runde Saak in Musik un Text. Jedereen erkennt bi de fixen, lichten, danzigen Rhythmen glieks den Tüdelband-Stil, üm un bi de Halv vun de 13 Leder op de CD hebbt düsse Rhythmen. In dat Balladige sünd se nich so typisch, avers "Mien Leevsten", "Anker" un "Galaxie" gefallt mi ok ganz good, un "Hapen" hett en Bott mit Wumms. Evergreen-verdächtig is för mi "Futschikato" — en Bortsdagsleed, dat liekso in't Hart un in de Been geiht. Dat warrt wi noch oftins hören.

En extra Gag is noch dat Booklet mit de Texten — dat is nämlich en Poster, dat een ok to'n Boot orr Hoot folen kann. Orr to süsswat, wat to'n Noorden passt.

Veel Lokaalkolorit — kannst ok Heimatleevde nömen — is hier wedder in Töön gaten, so bi de welig-geföhlvullen "Festen an'n Haven", de mi ok bannig toseggt — so'n echten Glücklichmaker —, un bi "Wenn dat Wiehnacht warrt"... dor heet dat doch wohraftig: "Op Land, in de Stadt, kaamt de Lüüd we'er to Roh..." Na! So ganz süht dat noch nich dorna ut! Avers wenn Se noch 'n Geschenk för'n leven Plattdüütschen söökt, is düsse CD en Opschoon.