|
 Körbsentied
Grugelkörbsen
Dei Harst is dor, dat is so wiet,
Nu hemm' wi wedder Körbsentied,
Grote, lütte, lang un rund
Von föftig Gramm bet twintig Pund,
Liggen achter noch in'n Gorn,
Dei man möt nå't Hus hentorr'n;
Sei willen vör dei Küll nå binnen
Un sik as Späukel wedderfinnen,
So kåmen's bald ganz grot tau Ihren,
Wenn sei daun dat Grugeln lihren.
Man nimmt dortau den Körbsen ut,
Hålt Karns un weiken Plunner rut,
Denn schnitt'n mit dat Metz ganz schön
Ein åpen Mul mit grote Tähn;
Gråd so, as wier hei bi't Hujåhnen,
Dat lött den Drakula all schwånen.
Hentau noch sonne schnorksche Näs,
Dorœwer Löcker as in'n Kees:
Dat sünd dei Ogen för den Grugel
In dei gäle Körbsenkugel.
As klorer Grips achter't Gesicht
Kümmt in den Körbs 'n dicket Licht,
Un is dei Schummerstunn' denn ran,
Stickt man in'n Kopp dat Licht em an
Un sett em, wenn dat ornlich brennt,
Up den Tunpåhl, sien Postament.
Wenn Kinner denn Laterne gåhn
Blieben's vör den Körbsen ståhn,
Sei singen gliek ganz lud ehr Leed,
Dormit dat nich so grugeln ded.
Behrend Böckmann
|
|
Kürbis-Apologie
De Kürbis is en brave Frucht
ut tadellos-legale Tucht,
he hett keen Minschenseel wat daan,
is bio un sogor vegaan.
He is nich scharp, he hett keen Gift,
höllt in, wat dat Gesett vörschrifft
un lett sik nix toschüllen kamen.
— Wo kümmt he denn to den infamen
Theaterpart as Monsterfratz?
So'n grote, gele, sachte Schatz,
den wi de glatte Hüll tersniedt,
bet he liek as en Undeert süht —
denn sett wi'n Flackerlicht dor rin
un denkt uns bi'n unstedig Schien
Geschichten, de to'n Förchten sünd.
— Sünd wi nu wirklich ganz dör'n Wind?
Wenn ik en Monstersöker weer,
slöög ik de Avocado vör.
En tücksche Frucht! Du kannst nich sehn,
wat riep, wat unriep — all sünd gröön,
un binnen hebbt s' en dicken Karn,
de deit sik di eerst apenbaarn,
snittst du de Frucht tomerrn intwei.
Denn hest villicht de Swienerei!
De Smack is minn. Woto se deent,
dat warrt "Guacamole" nöömt,
dat kannst nich schrieven noch beschrieven.
Welk eet de Frucht twoors ok in Schieven,
ik nich. För mi is düsse Plant
dat Böse in'n Natuurtostand
mit hogen Öko-Footafdruck
vunwegen ehren Döst na Sluck.
Twoors hett se Vitamine noog,
man is ehr Pries ok mächtig hooch.
Ja, disse Frucht, de is förwiss
de Fürstin vun de Finsternis!
Sibilla Frerich
|
Kugelkörbsen
Ein Gurk ut Glas, dei gifft dat schon
bi männig Lüüd in'n Dannenbom.
Nu künn dei Körbs dei Trend doch sien,
denn dei Körbs, hei lücht so fien
un grient mi an as lütte Sünn,
dei ik an einen Telgen fünn.
Ik stell mi vör, dat schämern väl
an Dannenböm, so körbsengäl,
dat Freud upkümmt in jed Gesicht,
wenn lüchten deit noch Licht üm Licht.
Un all dei Körbsen lüchten denn
as dei Stiern von Bethlehem.
Son'n Körbs as Kugel, denkt ein schon,
is schöner as ein Telefon!
Behrend Böckmann
19.10.2025
|
